Κυριακή 15 Αυγούστου 2010

Παρολίγον έμφραγμα!

Αναρτήθηκε από Manouli στις 7:22 μ.μ.


Το σπίτι μου στο νησί είναι το 1/4 του σπιτιού που μεγάλωσε ο μπαμπάς μου. Eίναι ένα ισόγειο το οποίο βρίσκεται μέσα στα στενάκια. Ακριβώς δίπλα είναι το σπίτι της μίας μου θείας και από επάνω άλλα δύο σπίτια των άλλων μου δύο θείων. Τέσσερα αδέλφια, τέσσερα σπίτια. Επίσης αυτά τα αδέλφια έκαναν και 6 κόρες (άντρας μηδέν!) κοντά στην ηλικία όλες, πολύ δεμένες μεταξύ τους και καταλαβαίνετε τι γινόταν κάθε καλοκαίρι..

Η βεράντα της μίας θείας μου είναι η τέλεια βεράντα. Με θέα τη θάλασσα, με μία πέργκολα και χτιστούς καναπέδες στους οποίους αράζεις με τις ώρες, με λίγα λόγια απίθανη. Το τί έχει ζήσει αυτή η βεράντα δεν υπάρχουν λόγια να σας το περιγράψω. Όπως καθόμουνα λοιπόν εχτές το βράδυ αραχτή, θυμήθηκα την ακόλουθη ιστορία, την οποία πρέπει να σας διηγηθώ, διότι αυτά τα πράγματα νομίζω ότι γίνονται μόνο στις ταινίες.


Καλοκαίρι του δε θυμάμαι ακριβώς πότε (πάνε πάντως καμιά δεκαριά χρόνια), έχω έρθει με το αμόρε στο νησί. Έχουμε βγει, έχουμε πιει, έχουμε χορέψει και έχουμε επιστρέψει στο σπίτι κατά τις 8 το πρωί. Αποφασίζουμε λοιπόν να μπούμε να κάνουμε ένα ντουζάκι πριν πέσουμε ξεροί για ύπνο (μη ζέχνουμε κιόλας). Μπαίνουμε στην ντουσιέρα, ξεκινάμε να κάνουμε το μπανάκι μας και λίγο το ένα, λίγο το άλλο αρχίζουν και τα ζουζουνίσματα (καταλαβαίνετε τώρα, νέα παιδιά..). Εκεί λοιπόν που είμαστε στις πολύ hot περιπτύξεις ακούμε την πόρτα να ανοίγει.  Κοιταζόμαστε, κοκκαλώνουμε και περιμένουμε να δούμε ποιος έχει μπει. Σε λιγότερο από 10 δευτερόλεπτα, έχω συνειδητοποιήσει ότι στο μπάνιο έχει μπει η 88 χρονών -τότε- γιαγιά μου! 


Αρχίζει να με λούζει κρύος ιδρώτας. Κάνω νόημα στο αμόρε να μείνει αμίλητος και ακούνητος μέχρι να κάνει την ανάγκη της η γιαγιά για να μπορέσουμε να βγούμε. Η γιαγιά όμως, ήθελε το χρόνο της. Κάθισε στην λεκάνη (η οποία βρισκόταν στα 10 εκατοστά από την κουρτίνα του μπάνιου) και ξέχασε να σηκωθεί. Εν τω μεταξύ, εμείς να προσπαθούμε να μην ακουστούμε καθόλου και συγχρὀνως να έχουμε ξεπαγιάσει, διότι μισή ώρα βρεγμένος και ασκούπιστος τον δαγκώνεις λιγουλάκι!


Κάποια στιγμή λοιπόν, αποφασίζει η γιαγιά να σηκωθεί. "Αληλούια", σκεφτόμαστε, "'έφτασε η ώρα της λύτρωσής μας"! Έλα που όμως η γιαγιά ήθελε να κάνει τον μπιντέ της στο μπάνιο!! Με το που πάει να ανοίξει η κουρτίνα, περνάει μπροστά από τα μάτια μου η σκηνή του να δει η γιαγιά εμένα με το αμόρε γυμνούς (και ξεπαγιασμένους) και να πάθει το έμφραγμα επιτόπου! Επίσης, περνάει από το μυαλό μου η σκηνή να βλέπει το αμόρε τη γιαγιά να κάνει τον μπιντέ της και μου έρχεται αναγούλα! Προσπαθώ σε κλάσματα του δευτερολέπτου να σκεφτώ τι σκατά να κάνω και εκείνη τη στιγμή μπαίνει και η θεία μου στο μπάνιο! 


Βλέπει τη γιαγιά να είναι έτοιμη να μπει στην ντουζιέρα, την πιάνει και ετοιμάζεται να τη βοηθήσει να κάνει τον μπιντέ της. Την ώρα λοιπόν που ανοίγει την κουρτίνα, βλέπει εμένα και το αμόρε τσίτσιδους, ξεπαγιασμένους και μάλλον κατακκόκινους από τη ντροπή. Επειδή η θεία όμως είναι άτομο, την πιάνουν τα γέλια, με αποτέλεσμα να ξεσπάσουμε και εμείς σε νευρικό γέλιο και η γιαγιά να αναρωτιέται τί σκατά γίνεται. Την βγάζει λοιπόν η θεία έξω από το μπάνιο, καταφέρνουμε και εμείς να ντυθούμε και να πάμε στην ευχή της Παναγίας. 


Την επόμενη ημέρα ήμασταν με πυρετό και οι δύο. Εννοείται ότι δεν ξανασκεφτήκαμε ποτέ να κάνουμε πρωινό μπάνιο...




22 σχόλια:

( fortounata) on 15 Αυγούστου 2010 στις 8:37 μ.μ. είπε...

βρε μανούλι,τι έφταιγε η γιαγιά να πάθει έμφραγμα;χαχαχαχαχα.άλλο κακό να μη σε βρει.φιλιά.

Ντρουσίλα on 15 Αυγούστου 2010 στις 8:56 μ.μ. είπε...

Δεν μπορώ να πω! Εμπειρία!!! (Κορυφαία!!!) :))))

...Καλού κακού όμως, να μην ευχηθώ "πάντα τέτοια"... ε;

ΦΟΥΛΗ on 15 Αυγούστου 2010 στις 10:27 μ.μ. είπε...

μια χαρά, γλυκιά ανάμνηση όμως!!!
καλησπέρα....

Venea on 15 Αυγούστου 2010 στις 10:30 μ.μ. είπε...

χαχαχαχα!! Είσαι απίστευτη! Κάθε φορά που βλέπω καινούρια σου ανάρτηση, είμαι σίγουρη πως θα γίνω μπλε πάλι απο τα γέλια!! :)
Πάντα τέτοια βρε...:pp

Ανώνυμος είπε...

Να μια κουλή ιστορία...

ευγε μανουλι...

απο μικρη το χες.

:)))

φιλιά

Gaurakos on 16 Αυγούστου 2010 στις 3:43 π.μ. είπε...

Κλειδώνουν και καμιά πόρτα Manouli.
Άκου τώρα ένα άλλο σενάριο.
Μπαίνει η γιαγιά στο μπάνιο και σας βλέπει. Και αμέσως αρχίζει και βρίζει το αμόρε και ότι βρεί μπροστά της του το πετάει στο κεφάλι,φωνάζοντας. Ουστ ρε! Που ήρθες να μας μαγαρήσεις το κορίτσι μας! Και το αμόρε τρέχε να σωθεί...γυμνό,μιας και τα πυρά της γιαγιάς είναι φονικά!

gnostosagnostos on 16 Αυγούστου 2010 στις 7:32 π.μ. είπε...

τι?
μονο αυτο?
αν ειναι ετσι εχω να σας πω ιστοριες... :P

Coffeemug on 16 Αυγούστου 2010 στις 8:29 π.μ. είπε...

Πήγατε να την ξεκάνετε τη γιαγιά πρωινιάτικα. Αστα αυτά!

Ανώνυμος είπε...

:0

Ε εντάξει στην τελική μπορόυσες να άρχιζες να φωνάζεις. ΚΛΕΦΤΗΣ ΚΛΕΦΤΗΣ.

Χε χε μου έφτιαξες το πρωινό να είσα καλα.

amalthia on 17 Αυγούστου 2010 στις 5:49 μ.μ. είπε...

όχι ρε!δεν γίνονται αυτά!!

τι γέλιο που έχει να τα ακούς...αλλά όχι να τα ζεις!!!

Manouli on 19 Αυγούστου 2010 στις 9:31 μ.μ. είπε...

@fortunata: Σωθήκαμε την τελευταία στιγμή! Να᾽ναι καλά η θεία!

Manouli on 19 Αυγούστου 2010 στις 9:32 μ.μ. είπε...

@Ντρουσίλα: Καλώστην!

Να ευχηθείς "ποτέ ξανά τέτοια"!! Εκτός και αν θέλουμε να στείλουμε τη γιαγιά μία ώρα αρχίτερα (που ΔΕ θέλουμε)!

Manouli on 19 Αυγούστου 2010 στις 9:34 μ.μ. είπε...

@ΦΟΥΛΗ: Γλυκόξινη! Εκείνη τη στιγμή το μόνο που ήθελα ήταν να πεθάνω! Ευτυχώς το σώσαμε τελευταία στιγμή!

Manouli on 19 Αυγούστου 2010 στις 9:35 μ.μ. είπε...

@Venea: Και πού να δεις την επόμενη!

Manouli on 19 Αυγούστου 2010 στις 9:35 μ.μ. είπε...

@Coula: Πιο κουλή από τις δικές σου δε νομίζω!

Manouli on 19 Αυγούστου 2010 στις 9:37 μ.μ. είπε...

@Gaurakos: Και μετά δεν ξαναπατάω το πόδι μου ποτέ στο νησί. Ή, ακόμα καλύτερα, έρχεται ο Φώσκολός και μας γυρίζει ταινία! Για να μην πω ο Σειρινάκης!!

Manouli on 19 Αυγούστου 2010 στις 9:38 μ.μ. είπε...

@γνωστος αγνωστος: Εσύ αγόρι μου μας ξεπερνάς όλους! Μπροστά σε αυτά που έχεις κάνει, όλοι μας είμαστε Παναγίες!

Manouli on 19 Αυγούστου 2010 στις 9:39 μ.μ. είπε...

@Coffeemug: Μάλλον αυτή πήγε να μας ξεκάνει!!

Manouli on 19 Αυγούστου 2010 στις 9:39 μ.μ. είπε...

@Vatraxos: Ναι! Κλέφτης που μας γαμ... κιόλας!!

Manouli on 19 Αυγούστου 2010 στις 9:40 μ.μ. είπε...

@amalthia: Ακριβώς αυτό αγαπημένη μου! Ακριβώς αυτό!

Pink_Fish on 23 Αυγούστου 2010 στις 2:52 μ.μ. είπε...

ξέρεις τώρα πως είναι οι γιαγιάδες. Κατασκηνώνουν στη τουαλέτα, κάθε 5 λεπτά θέλουν την ανάγκη τους....Γι' αυτό άσε τα xxx για κανένα άλλο χώρο!

Έγραψα πάλι ο πούστης ... on 14 Σεπτεμβρίου 2010 στις 10:24 μ.μ. είπε...

Λατρεύω manouliiii :P

 

Manouli Copyright © 2010 Designed by Ipietoon Blogger Template Sponsored by: Website Templates | Premium Themes. Distributed by: blog template